Ne düşünürdü?

Ne düşünür… Belki de sabahın 4ünde düştü yollara. Kamyonda sabahladı. Gün doğarken hazırladı tezgahı ve beklemeye başladı. Beklemeye başladı kilosunu 4 liradan sattığı üründen kazanacağı 25 kuruşun hayalini kurarak… 1, 2,5,10 kilo.. E sonra? Ne olacaktı? Ancak yeniden yollara düşmesi için gerekli olanı toplayacaktı belki de. Yarın başka bir tezgahta belki başka bir sebzeyle hatta belki bu sefer başka bir meyveyle yer tutacaktı. Yine düşünecekti önünde sulu sulu portakallar dizelenmişken. O yine yarını düşünecekti, yeniden yollar, gündoğumu, yeni bir gün… Hepimizin başlayacağı yeni bir gün… Kimi zaman mucizelere gebe kimi zamansa…