22 Aralık 2010 Çarşamba

Bir kadeh yeter bazen...







Bir kadeh yeter bazen…

Makarayı sarıp yeniden yeniden izlemeye. İzlerken gözlerdeki damarlar ben buradayım dercesine kızarana kadar ağlamaya... Sebepsizce, haykırırcasına atılan kahkahalara… Sabah uyandığında topuklarında acıyı hissedecek kadar dans etmeye… Kimi zamansa oraya buraya sığdırmaya belki de saklamaya çalıştıklarının seni tokatlamasına... Bir kadeh, sadece bir kadeh yeter bazen…

2 yorum: